Kazimierz Dolny nad Wisłą to miasto, które początkowo nosiło nazwę Kzimira Wiślanego. Jest on położony w Małopolsce, będąc wpleciony w trójkąt turystyczny Puławy – Kazimierz Dolny – Nałęczów.
Początki miasta
Początki osady Kazimir, sięgają końca dwunastego stulecia. Leżał on na jednym ze wzgórz, noszących nazwę Wietrznej Góry. Mieszkańcami tej osady, opiekowali się benedyktyni. Ponieważ zakon ten nieuchronnie się bogacił, pewnego razu, Książę dzielnicowy syn Bolesława Krzywoustego Kazimierz Sprawiedliwy w roku 1181, przekazał wspomnianą wioskę zakonowi norbertanek krakowskich. Norbertanki zaś wszystkie swoje oszczędności zakopywały w piwnicach swojego klasztoru. Wiodły ubogie życie, niosąc pomoc wszystkim tego potrzebującym ludziom. Grupa rekonstrukcji historycznych z regionu mazowieckiego, korzystając ze swoich przepięknych przebrań, wcieliła się w rolę owych zakonnic, jak również w rolę księcia Kazimierza i jego świty, by choć na chwilę przybliżyć wszystkim miniony czas.
W podzięce księciu Kazimierzowi
Norbertanki w podzięce księciu Sprawiedliwemu, zmieniły nazwę osady na Kazimierz. Nazwa ta, została odnotowana w kronikach po raz pierwszy w 1249 roku. Po około 150 latach osada i okoliczne wsie stały się dobrami korony polskiej. Założone tu były królewskie spichlerze, przechowujące tony zboża i wszelkich dóbr, które trafiały tu dzięki statkom zawijającym do Kazimierza znad Bałtyku. Król Władysław Łokietek w roku 1325, ufundował w tym mieście kościół parafialny oraz pierwszą bibliotekę, nazwaną łokietkowską. Sandomierskie bractwo rycerskie, również wcieliło się w dawne stroje, by mieszkańcom miasta przybliżyć epokę króla Władysława Łokietka, który scalił w roku 1320 Polskę, po rozbiciu dzielnicowym.
Budowa zamku
Ostatni z dynastii Piastów, Kazimierz Wielki, postanowił wybudować w tym mieście zamek, posiadający cechy obronne. Prawa miejskie dla Kazimierza zostały przyznane w pierwszej połowie XIV wieku, gdy rajcowie miejscy napisali prośbę o obronę miasta przed Krzyżakami. Wziąwszy pod uwagę prośbę rajców, w roku 1406, król Władysław Jagiełło dokonał aktu lokacji miasta na prawach magdeburskich. Wytyczono wówczas plac pod rynek, ulice, wyznaczono działki pod budowę kamienic, a także wytyczono plac na budowę portu rzecznego.
Koniec świetności Kazimierza
Złoty wiek miasta Kazimierza skończył się w 1656 roku, wraz ze spaleniem miasta i zamku przez wojska króla szwedzkiego Karolusa Gustawusa.
Rok 1830
W miejscowości tej, rozegrała się największa bitwa powstania listopadowego, mająca miejsce dnia 17 marca 1831 roku. Od chwili zakończenia działań powstańczych, nastąpił powolny rozkwit miasta. Jednak, strat jakie doznało miasto po potopie szwedzkim, już nigdy nie dało się odbudować.
Ewa Michałowska – Walkiewicz
