Ogromna asteroida jest na kursie kolizyjnym z Ziemią. 99942 Apophis to asteroida należąca do grupy obiektów których orbity przecinają orbitę Ziemi.
W grudniu 2004 roku 99942 Apophis wzbudziła wiele obaw, ze względu na to, że jej wyznaczona orbita prowadziła na kurs kolizyjny z Ziemią w 2029 roku.
Dodatkowe obserwacje umożliwiły jednak dokładniejsze wyznaczenie orbity i tym samym wykluczyły możliwość zderzenia z Ziemia lub Księżycem. Nie wyklucza się jednak, że w odleglejszej przyszłości wydarzenie takie może mieć miejsce.
Według obecnych danych najbliższe zbliżenie do Ziemi nastąpi prawdopodobnie w piątek 13 kwietnia 2029 roku. Obiekt osiągnie jasność 3,3 magnitudo (przyp: jednostka miary stosowana do oznaczania jasności gwiazd i innych ciał niebieskich) i będzie widoczny gołym okiem w Europie, Afryce i zachodniej Azji. Będzie to pierwszy taki obiekt w naszej historii, który minie Ziemię w tak małej odległości. Naukowcy twierdzą, że asteroida tej wielkości mija naszą planetę raz na 1500 lat.
W chwili odkrycia 99942 Apophis jako pierwsza w historii otrzymała 4 stopień w 10 stopniowej skali ryzyka zderzeń Torino. Obecnie ze względu na niezerowe prawdopodobieństwo zderzenia z Ziemią w 2036 roku i 2037 roku Apophis posiada jeden punkt w skali Torino. Jeżeli w 2013 roku (najbliższe korzystne do pomiarów ustawienie) wykonane zostaną dodatkowe pomiary, będzie można z dużą dokładnością obliczyć nowy tor aż do roku 2070.
Studiując wyniki obserwacji jasności, średnica asteroidy Apophis została obliczona na 390 metrów. Jej masa została wyliczona na 7,9×1010 kg. Prawdopodobna prędkość w momencie potencjalnego zderzenia będzie wynosić 12,59 km/s.
NASA wyliczyła, że zderzenie 99942 Apophis z Ziemią wyzwoliłoby energię równą 1480 megaton trotylu. Dla porównania, największa eksplozja wywołana przez człowieka, bomba Tsar, wyzwoliła około 50 megaton. Bomba nuklearna Little Boy, która została zrzucona na Hiroszimę, wyzwoliła jedynie energię 0,013 megatony.
Energia uderzeń, odpowiedzialnych za powstanie wielkiego krateru meteorytowego lub katastrofę w Tungusce, wyliczone są na 10-20 megaton. Wybuch wulkanu Krakatau w 1883 roku, wyzwoliła energię porównywalną 200 megatonom trotylu.
Rzeczywiste efekty zderzenia będą zależeć od budowy asteroidy, miejsca uderzenia oraz kąta wbicia się w ziemię. Niezależnie od tego, skutki będą tragiczne na obszarze tysięcy kilometrów, mimo to nie przewiduje się długotrwałych skutków w skali globalnej.
Widmo uderzenia asteroidy w Ziemię wydaje się niezbyt miłą alternatywą dla nas, ludzi. Jednak w tym konkretnym przypadku, zważając że obiekt 99942 Apophis ma na skali tylko 1 stopień i że do roku 2036 jest jeszcze sporo czasu możemy na razie spać spokojnie, na razie…
www.ZielonyDziennik.pl, Julian Z. Pankiewicz
Myślałeś o tym że kiedyś i tak umrzesz? Czeka to każdego z nas! Nasza przyszłość jest nieunikniona.
Wejdź na stronę http://smierc.org i poznaj datę swojej śmierci.
Bardo ciekawy artykul…
Nie myslmy jednak o smierci. Czy chcemy czy nie, kazdemu z nas zajrzy ona w oczy ktoregos dnia.
Stoimy na pograniczu nowej ery gdzie myslenie czlowieka(jednostki)bedzie musialo zmienic sie radykalnie, wyzbyc sie egocentrycznego „ja” i przyswoic „my” jako czastka nierozerwalnej calosci. Nauczmy sie postrzegac jednostke (czlowieka a zatem i samych siebie)jako czastke czegos wielkiego.
Nasza ziemia cierpi, ogromne rzesze ludzi w kazdym zakamarku swiata cierpia rowniez a jedynie jednostki zdaja sie zyc pelnia zycia. Lecz jakim kosztem?
Czas najwyzszy by ecologia wiodla naszymi postepowaniami, by szacunek dla kazdej jednostki zastapil egoizm i chciwosc a glod i przesladowania zatapione byly „kazdemu przynajmniej wedle jego potrzeb”.
Czym stanie sie nasz „dom” gdy zabraknie fundamentow?
Katarzyna Pankiewicz