Aleksander Kostka Napierski, żył w latach 1620-1651. Historia, zna tę postać jako oficera polskiego, zasłużonego podczas w okresie wojny trzydziestoletniej. Po śmierci króla Władysława IV Wazy, Napierski wrócił do Polski z Niemiec, gdzie brał udział w wojnie.
Był on następnie przywódcą chłopów podhalańskich, walczących o swoje prawa z panami pańszczyźnianymi.
Na początku roku 1651, organizował on zaciąg wojsk na Podhalu, wraz z nauczycielem Marcinem Radockim i Stanisławem Łętowskim. Prawdopodobnie posługiwał się on sfałszowanymi rozkazami królewskim wydanymi na nazwisko Napierski. Wydał też uniwersały do chłopów w Polsce, wzywając ich do obalenia władzy panów.
W czerwcu 1651 roku, zajął on zamek w Czorsztynie, spodziewając się tam pomocy ze strony księcia siedmiogrodzkiego Jerzego Rakoczego, która jednak nigdy nie nadeszła. Zamek Czorsztyn, po krótkim oblężeniu poddał się, wojskom biskupa krakowskiego Piotra Gembickiego, a sam Napierski został wydany przez własnych żołnierzy.
Znaleziono przy nim uniwersał Chmielnickiego, gwarantujący chłopom zwolnienie z pańszczyzny w zamian za przystąpienie do kozackiego buntu. Powstanie stłumiono, a Kostka-Napierski został skazany na karę śmierci. W zeznaniach podczas tortur twierdził on, że jest nieślubnym synem Władysława IV, a tuż przed wykonaniem wyroku, podał swoje prawdziwe nazwisko Szymon Bozowski.
Dnia 18 lipca 1651 roku, w Krakowie został nabity na pal, wraz z pozostałymi przywódcami chłopskimi. Według niektórych historyków, Napierski pozostawał na usługach zdrajcy korony polskiej Chmielnickiego. Dla innych zaś, był on wielkim patriotą, gdyż bronił on chłopów od ucisku pańszczyźnianego.
EWA MICHAŁOWSKA WALKIEWICZ
