Przez stulecia kobieta notorycznie pomijana była w życiu publicznym. Zdominowana przez mężczyzn święcie wierzących, iż to ich płeć jest tą nadrzędną. Sprowadzona była wyłącznie do roli „kury domowej”, oddanej żony i matki.
Po raz kolejny unaocznia się obraz stereotypowego myślenia, gdzie kobieta jawi się jako ta, która winna jedynie siedzieć w domu, wychowywać dzieci i posłusznie czekać na powrót pana – głowy rodziny.
EMANCYPACJA KOBIET A FEMINIZM Wzrost pań na arenie życia publicznego oraz walka o równouprawnienie kobiet sprawiły, iż powoli zwiększać zaczęła ich świadomość w kwestii niezależności i obrony swoich praw. Przez lata kobieta nie posiadała takich samych przywilejów jakimi chlubili się panowie. Pomijane były zarówno na płaszczyźnie życia publicznego jak i zawodowego.
Brak dostępu do możliwości kształcenia swoich umiejętności – nie możność podjęcia nauki w szkołach średnich czy na wyższych uczelniach. Pozbawione były głosu w wyborach, dyskryminowane jako przedstawicielki zawodów pełnionych wyłącznie przez mężczyzn. Kobieta długi czas traktowana była niesprawiedliwie wyłącznie dlatego, iż reprezentowała płeć mniej respektowaną przez otoczenie. Panowie uzurpowali sobie wyższość nad słabszymi przedstawicielkami gatunku ludzkiego, mając świadomość niewieściej wątłości zupełnie nie szanowali ich praw.
Wykorzystywano kobiety do ciężkiej pracy na roli, sprowadzano do funkcji służącej, jedyny przywilej jaki dany był paniom to niewątpliwie możliwość mnogiego powoływania na świat potomstwa. Mężczyzna miał za zadanie przynosić pieniądze do domu, kobieta zaś dbać o rodzinę. Szczęśliwie, kobiety zaczęły dostrzegać błędne myślenie, ruszyły do boju i powoli rozpoczęły egzekwować to, co od dawna im się należało.
Ambasadorka płci pięknej w dniu dzisiejszym może wykonywać te same zawody i działania jakie niegdyś dostępne były wyłącznie mężczyznom. Równouprawnienie doprowadziło do pokazania jak wielki potencjał tkwi w kobietach, które z takim samym zaangażowaniem wprowadzają w życie swoje pomysły, ale na tym nie koniec, one skrupulatnie realizują określone cele.
NA KOBIETĘ W POLITYCE PRZYSZEDŁ CZAS Kim jest kobieta w politycznym systemie? Przede wszystkim jest „głosem” pań. Ona jedna, jako reprezentantka żeńskiego ogółu ma za zadanie chronić prawa kobiet w państwie. Pani – polityk niejednokrotnie dysponuje decydującym „ostatnim słowem” w wielu fundamentalnych kwestiach, jednakże niezmiennie jest jej zbyt mało na forum życia politycznego. Nie jest tak powszechnie reklamowana jak bywa to w przypadku panów – polityków.
Wynika to znów ze schematycznego myślenia na temat pań w działalności politycznej, piastuje ważne stanowisko, jest obecna w życiu publicznym, mimo to ciągle traktowana jest z góry przez mężczyzn. To rezultat myślenia, że kobieta powinna siedzieć w domu a nie politykować. Po co „pcha” się w miejsca od zawsze zarezerwowane dla osobników męskich, chce coś udowodnić? Pokazać, że też potrafi, nie jest wcale gorsza od mężczyzn? Bywa że kobiety w świecie polityki traktowane są nie do końca poważnie, spychane gdzieś na dalszy plan. A przecież są tak bardzo potrzebne, często także znacznie lepiej sprawdzają się w pewnych sprawach aniżeli panowie. Może zbyt pochopnie ocenia się kobiecą misję w polityce.
Mówi się, że niejednokrotnie wyłącznie dla korzyści materialnych czy chwilowej sławy wypełniają swoje powinności, które bardziej szkodzą niż pomagają interesom państwa czy indywidualnym obywatelom. W dalszym ciągu dostrzec można widoczną, w mniejszym stopniu aczkolwiek notoryczną dyskryminację kobiet, chociażby na płaszczyźnie języka polskiego, gdzie w dalszym ciągu nie figuruje większość żeńskich odmian zawodów wykonywanych przez panie.
Znajduje się polityk ale na damę wykonującą ten zawód nie powiemy polityczka a wyłącznie pani – polityk. Ten sam mechanizm widoczny jest w przypadku innych profesji na przykład – psycholog i psycholożka, która jednakże powoli „wkrada” się w struktury polszczyzny. Kobiet w polityce jest niewątpliwie ciągle zbyt mało, dlatego nie ma jednoznacznej odpowiedzi co tak naprawdę swoją obecnością wnoszą, dlaczego ich potrzebujemy?
WIZERUNEK PANI – POLITYK Okazuje się, że kobiety w polityce cierpią na chroniczny brak gustu i dobrego smaku. Znacznie częściej można zaobserwować szykownie ubranego polityka aniżeli panią – polityk. Niewątpliwie raz wypatrzona gafa w doborze stroju, zawsze będzie przyklejona do danej osoby niczym niechlubna etykietka. W wizerunku polityka bardzo ważna jest kwestia ubioru, stanowi ona o triumfie działacza politycznego aż w 30 %. Raczej w doborze garderoby osoba tego pokroju powinna kierować się nie oryginalnością a tradycjonalizmem. Ekscentryzm może być błędnie zrozumiany przed ludzi.
KOBIETA KOBIECIE POMOCĄ Społeczeństwo dzieli się na kobiety i mężczyzn. Ta sama zasada obowiązuje w polityce, występują tam zarówno panie jak i panowie. Oczywiście nie od dzisiaj wiadome jest, że znaczną przewagę stanowią politycy – mężczyźni. Jednakże nie można zapominać, że jeśli zabraknie w niej kobiet kto zajmie się problemami żeńskiej części zbiorowości.
Kobiety w polityce jako, że same przynależą do tej grupy ludności, dobrze bo z autopsji, wiedzą czego inne kobiety potrzebują i czego oczekują od pani – polityk na stanowisku. Znają swoje prawa i jawnie chcą je egzekwować. Kobieta – polityk sama będąc niejednokrotnie matką, wie jak trudno domagać się należytych uprawnień przysługujących młodej mamie. Koniec urlopu macierzyńskiego, kobieta chce ponownie wrócić do pracy, ale nie ma już dokąd.
Co zrobić w takiej sytuacji? Gdzie zwrócić się o pomoc? Dodajmy jeszcze fakt, że ciągle zbyt mało posiadamy miejsc w żłobkach, do których po czasie spędzonym z dzieckiem, matka mogłaby je oddać pod opiekę by móc wrócić ponownie do pracy. Kobiety w dzisiejszych czasach potrzebują innych kobiet piastujących wysoką pozycję, by mieć wsparcie w kimś kto tak jak one, często boryka się z porównywalnym problemem.
Mężczyzna nigdy nie zrozumie sytuacji pań, bo po prostu jest ich całkowitym przeciwieństwem. Nie będzie znał pewnych mechanizmów i zachowań, z góry przynależnych do kobiet. Tylko te między sobą mogą nawiązać dialog i utworzyć nić porozumienia.
ZielonyDziennik.pl, Ilona Opolska
