Co by było, gdyby nasze miejsce pracy przenieść gdzieś indziej, może w miejsce gdzie najbardziej lubimy wypoczywać. Czy jest takie miejsce? Gdzie ono jest? Cały ten obraz, dźwięki, zapachy.
O ile poprawiłaby się nasza wydajność? Więcej pomysłów, radości, szczęścia. A może wcale nie chodzi o miejsce pracy tylko o nasz stan? stan naszego umysłu? Nauka zna kilka metod relaksacji.
Do najważniejszych należą między innymi: – relaksacja układu mięśniowego – najbardziej podstawowa, kiedy to odczuwamy, że nasze mięśnie są ciężkie; poczucie ciężaru mięśni odpowiada stanowi rozluźnienia – jest to najbardziej podstawowa i wstępna relaksacja; – relaksacja układu wegetatywnego (np. narządów trawiennych), kiedy odczuwamy fizyczne ciepło w rożnych częściach ciała; – relaksacja emocjonalna, kiedy osiągamy łatwość w wywoływaniu w wyobraźni przyjemnych wyobrażeń i obrazów; – relaksację mentalną i rozluźnienia napięć ego – kiedy czujemy się w pełni jednością – z innymi ludźmi, życiem i całym Kosmosem.
Ten ostatni rodzaj relaksacji jest już właściwie medytacją. Medytacja (łac. meditatio – zagłębianie się w myślach, rozważanie, namysł) – praktyki mające na celu samodoskonalenie, zalecane szczególnie przez religie Wschodu, takie jak buddyzm, zen, taoizm, konfucjanizm, hinduizm, a ostatnio także przez niektóre szkoły psychoterapeutyczne. Elementy medytacji dają się również zauważyć w chrześcijaństwie i islamie.
Wbrew źródłosłowowi wschodnia medytacja nie ma nic wspólnego z namysłem, często jest wręcz jego przeciwieństwem. Rozróżnia się wiele metod medytacji do najważniejszych z nich należą: – koncentracja na pojedynczym obiekcie, takim jak kwiat albo świeca, albo oddech; – medytacja ruchowa, na przykład: Tai chi, gigong stosowane w taoizmie, taniec derwiszów w islamie czy też ekstatyczne tańce voodoo oraz niektórych religii afrykańskich; – powtarzanie mantr, czyli pewnych sylab i dźwięków; – wizualizacje – świadome kierowanie umysłu ku pewnym wyobrażeniom; – pozycje i układy ciała; – utrzymywanie czujności umysłu przy jednoczesnym niepodtrzymywaniu myśli; – trans, hipnoza i pokrewne techniki.
Do innych metod relaksacji można zaliczyć m.in.: Relaksacja Jacobsona: Polega on na naprzemiennym napinaniu i rozluźnianiu poszczególnych partii (grup mięśni) swojego ciała. Zazwyczaj zaczyna się od napinania prawej, a potem lewej nogi, następnie prawej, potem lewej ręki, następnie mięśni brzucha, mięśni pleców, ramion i szyi i na końcu twarzy.
Metoda taka jest skutecznym narzędziem przygotowującym do głębszych relaksacji i medytacji, jak i dosyć efektywnym narzędziem leczenia nerwic. Relaksacja a muzyka relaksacyjna: Niewątpliwie wielu osobom w ćwiczeniach relaksacyjnych może pomóc muzyka relaksacyjna.
Uspokajająca muzyka często zwiększa poczucie bezpieczeństwa i wytwarza bardziej sprzyjające środowisko do relaksacji. Podsumowując medytacja jest połączeniem zarówno pewnego wysiłku, jak i relaksacji – jest więc zarówno pracę i zabawą.
Fakt ten jest istotny, ponieważ istotną funkcją medytacji ma być zharmonizowanie ze sobą dwóch półkul ludzkiego mózgu. Jak jest powszechnie wiadomo – przykładanie się, staranie się, "pracowanie" podczas medytacji będzie uaktywniało bardziej półkulę lewą (logiczną, analityczną), natomiast relaksacja, rozluźnienie, "radość i przyjemność" płynące z medytacji, "bawienie się" medytacją będzie bardziej uaktywniało półkulę prawą (intuicyjną).
ZielonyDziennik.pl, Julian Z Pankiewicz