Wernisaż połączony ze świętem rodzinnym odbędzie się 1 czerwca od godziny 17.00 w Dziale Pnączy Ogrodu Botanicznego UW, Al. Ujazdowskie 4. Wystawa w ramach projektu Żywe Archiwa. Kuratorka: Julia Odnous. Zdjęcie: Roman Kobendza, Eremurus robustus (pustynnik), wiosna 1936.
Fotografia obecna jest w bardzo wielu obszarach naszego życia, ale historia fotografii wielu z nich nie uwzględnia, koncentrując się przede wszystkim na artystycznych i wydarzeniowo-społecznych aspektach tego narzędzia obrazowania. Fotografia naukowa pozostaje nadal w Polsce zupełnie nieopisana. Tymczasem w instytucjach badawczych nierzadko ukryte są wspaniałe zbiory fotograficzne, będące nie tylko wartościowym zapisem naukowych zmagań, ale ciekawymi i doskonałymi warsztatowo przykładami fotografii naukowej. Takim zbiorem jest archiwum 500, wielkoformatowych szklanych negatywów Romana Kobendzy.
W latach 1930–1952 inspektor Ogrodu Botanicznego dr Roman Kobendza systematycznie fotografował rośliny z poszczególnych działów Ogrodu Botanicznego. Negatywy opatrzone nazwą gatunkową i datą, zgromadzone w kilkunastu pudełkach oznakowanych niemal kaligraficznym pismem są nowoczesnym typem zielnika. Założenie projektu Romana Kobendzy nie jest dziś dla nas oczywiste. Czy wszystkie fotografie miały służyć pracy naukowej lub jako materiał ilustracyjny do wydanych w latach 30. XX wieku przewodników i innych publikacji przedstawiających zasoby Ogrodu? Może chodziło o zachowanie ówczesnego oblicza tej instytucji? Czy też może są wyrazem nieodpartej osobistej potrzeby botanika, który postanowił wykorzystać technikę fotograficzną do uwiecznienia fascynujących go okazów?
Nieupubliczniany dotąd zbiór szklanych negatywów został „wyjęty” z archiwum i zinterpretowany przez współczesną fotografkę Basię Sokołowską, która w swojej twórczości niejednokrotnie odwołuje się do początków użycia fotografii w botanice i poddaje refleksji różne techniki odwzorowania natury.
Powstające przez wiele lat fotografie Romana Kobendzy pokazują próbę mierzenia się z medium fotograficznym, ciągłe poszukiwanie właściwego ujęcia flory. Basia Sokołowska przygląda się roślinom świadomie: zdejmuje heliograficzne i rysunkowe wizerunki tych samych roślin, ujawniając w ten sposób estetyczne uwikłanie dokumentacji naukowej. Zestawienie negatywów Romana Kobendzy z pracami Basi Sokołowskiej w jednym z działów Ogrodu pozwala na odczytanie ukrytej w archiwum fotografii naukowej w nowym, wizualnym kontekście.
Biogram Romana Kobendzy>>> Biogram Basi Sokołowskiej>>>
Wystawie towarzyszy publikacja Notes botaniczny oraz program warsztatów wokół relacji fotografii i botaniki.
W dniu otwarcia zapraszamy na święto rodzinne. W programie: warsztaty rodzinne z cyjanotypii (start 17.00) oraz inne atrakcje dla dzieci
