Jadzeniowstręt psychiczny dotyka najczęściej dziewczęta w młodym wieku (okresie dorastania). Anoreksja jest to choroba, która prowadzi do ekstremalnej utraty wagi i wyniszczenia organizmu.
Przyczyną są na ogół problemy związane z dorastaniem, gdy młoda, szczupła dziewczyna nagle zaczyna przybierać na wadze.
Ograniczenie jedzenia zmienia się w chorobliwą głodówkę, która może prowadzić do wyniszczenia organizmu. Za prawdopodobne przyczyny tej choroby uznaje się dążenie do rozpowszechnianego w mediach ideału kobiety szczupłej i zgrabnej (czynniki społeczno – kulturowe), ale tak?e problemy z zaakceptowaniem fizycznych i psychicznych zmian przez dziewczęta, które stają się kobietami.
Zaburzenie jakim jest anoreksja bierze się najczęściej stąd, iż młoda kobieta postanawia zrzucić parę kilogramów. Gdy cel zostanie osiągnięty to i tak jest niezadowolona. Jednak patrząc w lustro nadal uważa że jest za gruba. Gdy zaczyna ważyć 10% poniżej normy w stosunku do jej wzrostu gdy rodzina w porę zauważy że coś się dzieje to taka osoba ma jeszcze możliwość do powrotu do zdrowia.
Anoreksja może a wręcz po dłuższym upływie czasu prowadzi do poważnych kłopotów zdrowotnych: osteoporozy, niewydolności nerek i często do zaburzeń w gospodarce hormonalnej, zaniku miesiączki i wielu innych problemów. Niekiedy kończy się nawet śmiercią. Wśród kobiet, u których rozpoznano anoreksje w USA, około 5% umiera w ciągu dziesięciu lat.
Czy logika i perswazja są w stanie tutaj pomóc?
Zaburzenia łaknienia, takie jak anoreksja, zalicza się do chorób na tle psychicznym. Być może w późniejszym etapie tak, jednak na samym początku walki z choroba najważniejsze jest zaufanie, bliskość i zrozumienie.
Anoreksja jest chorobą XXI wieku, bo nigdy wcześniej kult idealnego ciała nie był tak agresywnie promowany. Jeszcze do niedawna jadłowstręt psychiczny, był schorzeniem dotykającym określone osoby. Kto z nas chociaż raz nie widział przejmującego filmu opartego na kanwie wydarzeń z życia młodych baletnic, gimnastyczek czy modelek?
Obecnie problem ten dotyka coraz większej rzeszy dorastającej młodzieży.
Piszę o młodzieży, bo chce aby raz na zawsze został obalony mit o tym, jakoby to tylko młode kobiety miały problem ze swoim zmieniającym się ciałem i tożsamością.
Dla każdej przeciętnej osoby jedzenie jest paliwem dla pracy organizmu, przyjemnością, więc nie istnieje żaden racjonalny powód, dla którego miałby jej sobie odmawiać. Chorzy mówią o sobie jak o zwycięzcach, bo każdy odmówiony sobie z trudem posiłek zbliża ich do
doskonałości.
Czują się niemalże doskonali, idealni, bo który przeciętny człowiek byłby w stanie odmawiać sobie tak długo jedzenia. Choć ciało staje się coraz słabsze, ludzi chorych na anoreksję przepełnia poczucie siły. W skrajnych przypadkach niejedzenie daje poczucie czystości, wolności ciała od wszelkich zanieczyszczeń.
www.ZielonyDziennik.pl